نه اينكه نا اميد باشم

نه اينكه نا اميد باشم، نه. مي دانم مي گذرد. مي دانم كه دوباره روزهاي خوب مي آيد و البته پشتش دوباره روزهاي بد و باز روزهاي خوب و باز بد.با اين وجود مي خواهم بگويم احساس مي كنم رسيده ايم به راند آخرو هنوز سرپاييم. شبيه لحظات آخر جورج فورمن جلوي محمد علي. در انتظار پايان اين رقابت نفس گير. 
راستش روزگار بالاخره تنها گيرمان آورد. يعني تكه تكه مان كرد اول. همه را با همه دشمن كرد. بر سر همه چيز دست به يقه شديمروزگار به همين ميزان تنهايي راضي نشد. وقتي ديد هنوز چهار نفرمان هستند كه تن به دشمني نمي دهند با اين ويروس آمد. كه يعني راه ندارد، زنده ماندنتان را گروي تنهايي مي گيرم. كه يعني تنها ؛تنهاترين شماست كه زنده خواهد ماند. كه يعني بين مرگ و تنهايي يكي را اختيار كنيد.
حالا ماييم و اين راند آخر. مايي كه همه منتظرند تسليم شويم و نمي شويم. مايي كه هم بر تنهايي پيروز خواهيم شد، هم بر مرگ. 
مايي كه ديگر پليدي اي نبوده كه نديده باشيم. مايي كه دوباره خواهيم خنديد.كافيست اين راند را سرپا بمانيم. سر ساقي سلامت.